نوشتار
بازمانده یی از دودمان ساسانیان در ژاپن
«جلد کتاب خانم نیشی زاوا»
در کشور ژاپن بانوی سالمندی زندگی می کند که گفته می شود از بازماندگان دودمان بزرگ ساسانیان در ایران است .
خانم «هیروکو نیشى زاوا » یک نویسنده و هنرمند سالمند ژاپنی می باشد که بر پایه شجرنامه خانوادگی، خود را از تبار پادشاهان دودمان ساسانی می‌داند .
این بانوی ۸۰ ساله به گواهى شجرنامه خانوادگى که در دست دارد خود را نسل پنجاه و سوم از تبار شاهزادگان ساسانى می‌داند.
یادآوری می شود که در ژاپن نشانه های تاریخی بدست آمده که برخی از شاهزادگان ساسانی پس از یورش عربها به ایران در سده هفتم میلادى به سوی سرزمین های خاور دور گریخته و خود را به چین و ژاپن رسانده اند.
دکتر هاشم رجب‌زاده، ایران‌شناس مقیم ژاپن پژوهشگر دانشگاه مطالعات خارجی اوساکا پیشتر در گفت‌وگو با رسانه ها پیرامون آشنایی خود با هیروکو نیشى زاوا گفته که در سفارت ایران در توکیو از او خواسته شده بود که با این بانوی ژاپنی دیدار ی داشته باشد .
البته خانم نیشى زاوا نیز پیشتر با رفتن به سفارت ایران در توکیو خواستار دیدار با یکى از ایرانیان دانشگاهى مقیم ژاپن شده بود تا او را برای کارهای پژوهشی اش یاری کند .
دکتر رجب زاده پس از چندین دیدار با این بانوی ژاپنی به دستاوردهایی رسیده که متون آن در ۳ مقاله در ماهنامه های «بخارا»، «ایرانشناسی» و «کتاب ماه تاریخ و جغرافیا» به چاپ رسانده است.
یکی از ویژه گی های مهم درباره ادعای این بانوی ژاپنی در پیوند دادن نیاکانش به دودمان ساسانی، تلاش او برای ثابت کردن این ادعا از راه شجره نامه و مدرک و سند است.
دکتر رجب‌زاده در این زمینه می گوید که ابزاری دقیقی برای آگاهی یافتن از درستی کامل این مدارک نیست. از سوی دیگر شواهد تاریخی اینگونه نشان می‌دهد که این ادعا می تواند درست باشد .
دکتر رجب زاده می افزاید که به نظر من دلیلی هم نیست که ایشان این سخنان را به دروغ یا از روی تظاهر بر زبان آورده باشد.
یاآوری می شود که این بانوی ژاپنی تاکنون از ایران دیداری نداشته است . البته گفته می شود که او تاکنون دو بار از سوی دست اندرکاران فرهنگی ایرانی به ایران دعوت شده، ولی به دلایل بیماری ومسایل خانوادگی این دیدار ها انجام نگرفته است .
به نظر می رسد که خانم نیشی‌زاوا هم اکنون در توکیو زندگی می کند ولی به خاطر سالمندی و کاهش نیروی بدنی رفت و آمدهای فراوانی با بیرون ندارد.
خانم نیشى‌زاوا کتابى داستان‌وار با نام «از تبارِ ایرانى» به چاپ رسانده که متون آن درباره خاندانش است.
كتاب داستان خانم هيروكو نيشىزاوا به زبان ژاپنی «پرشیا نو سوئه perushia no sue -» نام دارد و در پنج پرده نوشته شده است .
در این کتاب نویسنده انديشه و احساس خود را از زبان قهرمانانِ داستان با سخنانی گيرا و دلنشين بازگویی می کند .
در این کتاب قهرمانانِ داستان از شكوهمندى و شكوفایی ايران زمين بگونه یی سخن می گویند که خواننده کتاب اینگونه گمان می کند که انگار سرزمین پارس هنوز بزرگی و سرافرازی چند هزار سال گذشته خود را دارا می باشد .
جدا از ادعای خانم نیشی زاوا، شبیه بودن برخی از آیین های باستانی ژاپن با آیین های کهن ایرانی مانند خانه تکانی پیش از سال نو، دادن عیدی به کودکان، شباهت آرم گل داوودی امپراتوری ژاپن با آرم های نقش بسته بر دیوارهای تخت جمشید و یا بازگشت ارواح مردگان و پذیرایی از آنها، از این سخن می گوید که دو کشور ایران و ژاپن دردو بخش باختر و خاور آسیا بدون دلیل به این تشابه های نرسیده اند .